Anything about IR found on the net - Vol 4

ராஜாவை தேற்றிய ஜானகி!
ஆனால் எஸ்.ஜானகிதான் இளையராஜாவை தேற்றியிருக்கிறார். "தம்பி... இதெல்லாம் சகஜம்ப்பா. கரண்ட் போறதுனால ஒன்னும் கிடையாது, சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளப்பார்" என்று சொல்லியிருக்கிறார். சிறிது நேரத்தில் கரண்ட் வந்த பிறகும் இளையராஜாவுக்கு அதிலிருந்து மீளவில்லை. இதனால் தான் பாடிய அன்னக்கிளி உன்ன தேடுதே பாட்டை தானே முன்னின்று ஆர்க்கெஸ்ட்ராவை ஒருங்கிணைத்தார் (Conduct) ஜானகியே. அவரது மேற்பார்வையில்தான் அந்த முழு பாடல் பதிவு செய்யப்பட்டது. இதையெல்லாம் ஒரு ஓரமாகவே வாடிய முகத்துடன் அமர்ந்து கவனித்து கொண்டிருந்தார். இளையராஜா. பதிவு செய்யப்பட்ட பாடலை கேட்கலாம் என்று ரெக்கார்டை அழுத்தினார். அனைவருமே ஆர்வம், பாடல் எப்படி வந்திருக்க போகிறதோ என்று இளையராஜா உட்பட. ஆனால் ஆச்சரியம்.... ஒரு சத்தமும் வரவில்லை. ரெக்கார்ட் செய்ததே பதிவாகவில்லை. இப்போது ரெக்கார்டிங் ஸ்டுடியோவில் வெடித்து சத்தம்போட்டு கதறி அழுதார் இளையராஜா. ஜானகிக்கே ஒரு மாதிரி போய்விட்டது. அனைவருமே ஒன்றும் புரியாமல் முழித்தார்கள். முதலில் அறிமுகமாக எதிர்ப்பு, இரண்டாவது கரண்ட் கட், மூன்றாவதாக பதிவு செய்யப்பட்டது இல்லாமலிருந்தது... என அனைத்தும் ராஜாவை புரட்டி போட்டது. 4-வது முறை முயற்சியில்தான் பாடல் மீண்டும் ஒளிப்பதிவு செய்யப்பட்டது.

രാജ പിന്നെ സംശയിച്ചുനിന്നില്ല.  രജനിയുടെ താമസസ്ഥലത്തേക്ക് നേരിട്ടു ചെന്നു. പതിവില്ലാതെ രാജ തന്നെ കാണാന്‍ വരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ സൂപ്പര്‍ താരത്തിനു വേവലാതി. എന്തായിരിക്കണം ഈ വരവിന് പിന്നില്‍ ? രജനിയുടെ മനസ്സ് മാറ്റാനാണ് രാജ വന്നത്. 

app_engine wrote:This article has another new thuNukku that I didn't know before :
http://www.mathrubhumi.com/women/specials/mother-s-day-2018/ilayaraja-songs-ammave-vanangathe-mother-s-day-2018-1.2800597

That Rajini didn't want 'ammA enRazhaikkAdha' song picturized in mannan (because it was not in line with his action-hero image). 

The article claims that as a rare happening, IR went to meet Rajini personally (for requesting to act in that song.)

രാജ പിന്നെ സംശയിച്ചുനിന്നില്ല.  രജനിയുടെ താമസസ്ഥലത്തേക്ക് നേരിട്ടു ചെന്നു. പതിവില്ലാതെ രാജ തന്നെ കാണാന്‍ വരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ സൂപ്പര്‍ താരത്തിനു വേവലാതി. എന്തായിരിക്കണം ഈ വരവിന് പിന്നില്‍ ? രജനിയുടെ മനസ്സ് മാറ്റാനാണ് രാജ വന്നത്. 

We’ve been curating and sharing music and DJing parties since we were kids. In those playlists there’s everything from MF Doom, Miyavi, Ilayaraja, Ed Banger Records, Lil Kim and Sufjan Stevens. So our music is an erratic mix from all those influences.

தொடர்ந்து, ‘இரும்பு குதிரைகள்’, ‘மெர்க்குரிப் பூக்கள்’, ‘கரையோர முதலைகள்’ எனத் தொடர்ந்து துரத்தி, அப்போது வெற்றிபெற்ற இளையராஜா பாடல்களின் முதல் வரியில் (‘சுந்தரி கண்ணால் ஒரு சேதி’, ‘என் அன்புக் காதலா’) பாக்கெட் நாவல்களை மாதந்தோறும் வாங்க பணத்தை ஒதுக்கும் பழக்கம் வரை முன்னேறினேன்.

app_engine wrote:This article has another new thuNukku that I didn't know before :
http://www.mathrubhumi.com/women/specials/mother-s-day-2018/ilayaraja-songs-ammave-vanangathe-mother-s-day-2018-1.2800597

That Rajini didn't want 'ammA enRazhaikkAdha' song picturized in mannan (because it was not in line with his action-hero image). 

The article claims that as a rare happening, IR went to meet Rajini personally (for requesting to act in that song.)

രാജ പിന്നെ സംശയിച്ചുനിന്നില്ല.  രജനിയുടെ താമസസ്ഥലത്തേക്ക് നേരിട്ടു ചെന്നു. പതിവില്ലാതെ രാജ തന്നെ കാണാന്‍ വരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ സൂപ്പര്‍ താരത്തിനു വേവലാതി. എന്തായിരിക്കണം ഈ വരവിന് പിന്നില്‍ ? രജനിയുടെ മനസ്സ് മാറ്റാനാണ് രാജ വന്നത്. 

பின்னர் இயக்கிய மூடு பனி படம் மூலம் இசையமைப்பாளர் இளையராஜாவுடன் முதன்முறையாக இணைந்தார். இந்த படத்திற்கு பின் பாலு இயக்கத்தில் வெளிவந்த அனைத்து படத்திற்கும் இசையமைத்தவர் இளையராஜா, இதில் பிடிவாதமாக இருந்தவர் பாலு என்ற பாலுமகேந்திரா.

What projects are you busy with these days?

People from across the world have been asking for concerts, and I’m in the process of finalising a world tour. I have a Marathi film, a Malayalam film and a couple of Tamil films with new directors coming out soon. I have a movie with Prakash Raj too lined up.

நாமே சொந்தமா மியூஸிக் போட்டா என்ன என்ற யோசனை அப்போதுதான் வந்தது. ட்யூன் போட்டுப் பார்த்தேன். கேட்கவே எனக்கு கண்றாவியாக இருந்தது... (கண்களை மூடிக்கொண்டு சிரிக்கிறார் ராஜா) ஒரு நோட்டை வைத்துக் கொண்டு அமர் கவிதை எழுதிக்கொண்டே இருப்பான். அதற்கு ட்யூன் போடுவேன். பாரதியின் பாடல்களுக்கும் இசையமைக்க முயற்சிப்பேன். ஆனால் எதுவுமே சரிவராது.

app_engine wrote:IR interview to The Hindu:
http://www.thehindu.com/entertainment/movies/tamil-film-composer-ilayaraaja-interview-on-his-75th-birthday/article24045311.ece

What projects are you busy with these days?

People from across the world have been asking for concerts, and I’m in the process of finalising a world tour. I have a Marathi film, a Malayalam film and a couple of Tamil films with new directors coming out soon. I have a movie with Prakash Raj too lined up.

His answer to the question on non-film albums in quite interesting

இளையராஜாவைப் பற்றி நான் கேள்விப்பட்டதெல்லாம், அவர் ரொம்ப சென்சிட்டிவ். பட்டென்று கோபமடைந்துவிடுவார் என்பதுதான். ஆனால் அவரை சந்தித்த போதுதான் தெரிந்தது அவர் ஒரு குழந்தை மனசுக்காரர் என்று.

ஜனாதிபதி ராம்நாத்கோவிந்த் வெளியிட்டுள்ள வாழ்த்துச்செய்தியில் கூறியிருப்பதாவது:- “இந்தியாவின் இன்னிசைத் துடிப்பைத் தீர்மானிக்கும், ஒப்பற்ற கலைஞர் ,இசை மாமேதை, தன்னேரில்லா இளையராஜாவுக்கு இனிய பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துகள். இவ்வாண்டுத் தொடக்கத்தில்,அன்னாருக்கு பத்ம விபூஷண் விருது வழங்கியதை யான் பெற்ற பெரும்பேறாகக் கருதுகிறேன்” இவ்வாறு பதிவிட்டுள்ளார்.

பின்னணி இசை சேர்க்கப்படுவதற்கு முன்னர், ‘ஃபர்ஸ்ட் காப்பி’ எனும் வடிவில் இருந்த பல படங்களைப் பார்த்த தயாரிப்பாளர்கள், வயிற்றில் நெருப்பைக் கட்டிக்கொண்டு காத்திருப்பார்கள்–இளையராஜாவுக்காக. அவர் கைபட்டவுடன் ராமனின் பாதம்பட்ட அகலிகையாக, படங்களுக்கு உயிர் வந்துவிடும். “குறிப்பிட்ட ஒரு சிச்சுவேஷனுக்கு எந்த இசைக்கருவி பொருத்தமாக இருக்கும் என்று யோசித்துப்பார்ப்பேன். பிறகு, அதைக் கவனமாகத் தவிர்த்துவிட்டு, வேறொரு இசைக்கருவி யைப் பயன்படுத்துவேன்” என்று ஒரு முறை இளையராஜா குறிப்பிட்டார்.

இளையராஜா திரையிசை வித்தகர் என்பது அனைவருக்கும் தெரியும். திரைப்படம் அவருக்கு வாய்ப்பு கொடுத்திருந்தால்கூட அவரை விரிவாகச் செயல்பட விடாமல் தடுத்ததும் திரைப்படம்தான். திரைப்படம் எனும் வடிவம்தான் இந்தியாவில் இசைக்கான பெரிய வெளிப்பாட்டு வடிவமாக இருப்பதால், அவர் அதற்குள் அடங்கிவிட்டார்.

அப்போது பியானோவில் உட்காந்திருந்த இளையராஜாவை ஒரு போட்டோகிராபர் பல விதங்களில் போட்டோ எடுத்தார். இறுதியில், "சார் 'கிங்' மாதிரி ஒரு போஸ் கொடுங்க சார்" என்றார். அடுத்த நொடியே "நான் எப்பபோவும் கிங்தான். ராஜாகிட்டயே ராஜா மாதிரி போஸ் கொடுக்க சொன்னா...'' என சிரித்தார். அவருக்குப் பிறகு எத்தனையோ இசையமைப்பாளர்கள் வந்தாலும் இசையில் அவர் எப்போதுமே கிங்தான்.

இளையராஜாவின் பாடல்கள் என்றாலே மோகன், கார்த்திக், போன்றவர்களின் பாடல்களையே ஒலிபரப்புவதும், அவற்றினை சி.டி.க்களாக விற்பனை செய்வதும் நிறைய வழக்கத்தில் உள்ளன. உண்மைதான். அவற்றினை மறுப்பதற்கில்லை. ஆனால், அவரது ஏராளமான பிரபலமாக பாடல்கள் குறிப்பாக 70-களின் இறுதிகள், 80-களின் தொடக்கங்களில் வெளிவந்த பாடல்களை ரசிகர்கள் கேட்க மறந்துவிக்கூடாது. மீண்டும் ஒரு காதல் கதை படத்தில் வரும் அதிகாலை நேரமே, பட்டாக்கத்தி பைரவன் படத்தில் தேவதை ஒரு தேவதை.. நிழல்கள் படத்தில் தூரத்தில் நான் கண்ட உன்முகம், இதுபோன்ற ஏராளமான பாடல்களும் அவைகளில் அடக்கம்

എന്തായാലും,  പ്രതീക്ഷിച്ചയത്ര  അസ്വാരസ്യങ്ങള്‍ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.  എല്ലാ അനാവശ്യ ഈഗോയും മാറ്റിവെച്ച്  ഒരു തികഞ്ഞ പ്രോഫഷണലിന്റെ സമര്‍പ്പണബോധത്തോടെ  നിഴല്‍ക്കുത്തിന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം പൂര്‍ത്തിയാക്കി  ഇളയരാജ. പിന്നീടത് സിനിമയില്‍ ദൃശ്യങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ കേട്ടപ്പോള്‍, മറ്റാര്‍ക്കും  ഇത്ര മനോഹരമായി...ആ ചിത്രത്തിന്റെ കഥയോട് നീതി പുലര്‍ത്താന്‍ ആവില്ലെന്ന് തോന്നി.'- അടൂര്‍ പറയുന്നു.......

Ilaiyaraja proves that the best is not always found in Bollywood

Sathyan Anthikkad On Ilayaraja
Original article in Malayala Manorama: https://malayalam.indianexpress.com/news/features/ilaiyaraaja-75-sathyan-anthikad-remembers-association-with-the-veteran/lite/?__twitter_impression=true

Through Kochu Kochu Sandhoshangal, I got “Periya” Raja
************************************************

“Shall we go for a walk on the Kozhikode beach, Sathyan?”, I was alarmed as Raja expressed his wish, writes Sathyan Anthikkad
***********************************************
When I started my career in the film industry, Ilayaraja was the blazing sun in South Indian cinema. Whenever I travelled to Tamilnadu, his music used to be the invariable choice during trips by car. It was a nascent wish in my heart to get him to compose for at least one of my films in my career. In those days, though, he was a distant horizon for us to attain.

Decades later, this dormant seed in my heart sprouted into a realised wish, when I engaged him for my directorial venture, 'Kochu Kochu Sandhoshangal’. He is not a composer who accepts every movie offered to him. I had spoken to Director Fazil regarding this; it was Fazil who introduced me to him. By the time we completed this movie, a beautiful friendship had blossomed between us.

Often, I think that, perhaps, our souls being anchored in a village environment had a hand in designing this cosmic connection between our us. After all, both of us are rustic fellows, aren't we?

Immediately afterwards, he composed music for a surfeit of my films that followed. It was during this journey with him that I got the opportunity to understand even better, the person that he is. Only when you work closely with him, you get to truly realise why Ilayaraja stands so tall as a musician and a human being.

Ilayaraja was born to create music. His thoughts always - always - revolve around music. Every conversation with him leads to a musical discussion. Music, truly, is his life.

There is a myth about him that he is an arrogant person. However, people who have had the fortune of moving closely with him know that his heart is pure and sweet.
During composing sessions, we have had many conversations even as he set his orchestra for recording the compositions just hatched. Not on cinema, but life. It was through those conversations that I could explore that seasoned mind, shaped by a cornucopia of experiences in life; how this committed artist brilliantly and seamlessly weaved in those experiences expertly into his music.

He enters his recording theater by 7am. Recording starts by 8 am, sometimes extending to 12 am the following day. There are days when 4 or more songs are recorded in a day.

He used to go to Dakshinamurthy’s house at 4AM4 AM to learn classical music. Swamy’s classes used to start at 5AM. These classes were specially arranged for Ilayaraja. This quest of his to learn, happened during a phase when his popularity was rising, with him in the midst of composing for countless number of films.

Three years ago, I happened to call him one day; it turned out he was with a jazz musician, learning jazz. Even at 70+, he was a student. It is this fire burning inside him to expand the horizons of his musical knowledge that heralds his glorious career. I don't believe he is ever influenced by a quest for awards or recognition

Usually, I get to know it's his birthday through programmes in television. A few years back,on a whim I decided to call him on his birthday. He took the call after a long wait. “Where are you, Sir?”, I enquired. “I'm in Thiruvannamalai, Sathyan, at Ramanashram”,he replied. A pause ensued as he attended to something at the other end. A few minutes later, as he returned to the call, I told him “Your birthday is being celebrated grandly across TN and Kerala”.
“That's the reason I am here, Sathyan”, he smilingly explained. “Here's where the best celebration happens”.
He is not the kind to hanker after celebrations. It's highly likely that he is in Ramanashram at this moment.
He doesn't participate in success meets for films,too. Once, I called him to invite for the 100th day celebrations of our film, “Achuvinte Amma”. I wasn't expecting him to accept the invitation. We had planned to celebrate the event at the huge house in Kozhikode, which was the place where we shot the movie. A shamiana had been erected in the house for the purpose.
“We're planning to gather by noon for a sadya. It's going to be only people associated with the movie. We’d be delighted if you can join us. However, knowing that you are not keen to participate in such functions, I won't insist”, I said.
To my surprise, he accepted the invitation. I believe he accepted it because of the austerity of the planned event. Such unpredictable surprises were my delightful privilege with him. Such was his childlike nature.

Age has most certainly not withered his talent. You can't calculate his age through mortal 365 day periods. His genius is beyond such sublunary calculations. He stands at a peak that is beyond even our imagination.

I can recall many unforgettable experiences with him. When he flew down to Kozhikode, we had arranged for him to stay at Taj. Late in the evening, I met him at the hotel. It was then that he expressed his wish.
“Shall we go for a walk, Sathyan”, he asked with childlike enthusiasm.
“Go for a walk where, sir?” I asked bewildered
“Kozhikode beach”, came the reply.
“Wherever we go, people will recognize you, and this is Kozhikode, a music-mad country. Even if we take cover under dark, you will be mobbed”, I replied discouragingly.
It was clear to me that it was the impossibility of fulfilling this wish in Madras that had driven him to ask for it in Kozhikode. I called up the producer of the movie, P.V.Gangadharan. He said that we could go after 8PM to Kappad beach, when the crowd dwindles.
We went there after 8PM. We had got all flood lights floodlights switched off; it was the car headlights that we used to illuminate our way.

With the rhythm of splashing waves orchestrating our conversation, he talked about the Arabian sea. On that day, I saw a childlike Ilayaraja, playing and splashing his way among the waves. He lost himself in the moment, jumping and running away from waves one moment; delightedly dipping his legs in, another moment. I felt like it was Indian film music history I was witnessing, playing among waves like a little kid.

Ilayaraja transcends generations.
When the Bharatiraja-Balachander generation in Tamil had just started to catch a little chunk of renaissance, he was the driving force behind them. He was with my generation of directors in Malayalam, too. He continues to travel among the next generation of directors as well.
Recently Director Alphonse Puthren wanted to discuss a few questions he had regarding his script for his new film. I put in a word for him with Raja sir and Puthren met him too. This generational travel is something that speaks of his unique place in history.
I have very little to tell you about him. I prefer to listen to him expounding like the philosopher that he is on everything under the sun. Now, that's music that never stops astounding me, no matter how much I get to hear of it.

@Raaga_Suresh @r_inba @nom_d_plum Article: http://www.mathrubhumi.com/movies-music/music/ilayaraja-birthday-music-director-adoor-gopalakrishnan-ilayaraja-hits--1.2857143

'I was then expecting Ilayaraja to show his ego. But...'

Around the time Nizhalkuthu was conceived, Adoor Gopalakrishnan decided to approach Ilayaraja to compose its music. The director felt that only Raaja could do justice to the folk atmosphere in the film.

"I have listened to Ilayaraja's Tamil songs and background scores from very early on. The sense of rhythm and liveliness in them have struck me. He has an authentic body of folk creations which cannot be imitated. I felt Ilayaraja could do justice to the emotions I had in my mind for Nizhalkuthu. But I had an apprehension if he would accept to be part of a film which was not a mainstream movie. Not just that, the pay scale for artistes in Malayalam was low back then. I pay my artistes from the budget I work with and it is very nominal. I plan my cinema based on what/whoever I can accommodate in my budget. MB Sreenivasan was one such music director who could work without any expectations. He would take a nominal amount and give his best output. But the business with a commercial mainstream composer like Ilayaraja is different. You need a big budget to get him on board. But I nevertheless approached through a mutual friend and played him the film. After seeing the edited film, he expressed interest to be on board.

It is Raaja's rule to start composing early in the morning. Including the director, no one can intrude in his work. Everyone has to come around to what he says were some of the things I'd heard. So I had a big of apprehension as to whether we would be able to gel well. I have the habit of suggesting what I feel. I will tell the composer if I feel a particular score is unnecessary for a scene.

I know how my sound engineer feels about my intrusions. His eyebrows widen and his face would twitch. Such is my bearing on how the sound is to be placed. Now no one can talk to Raaja. And his ego is legendary are some associated beliefs. But I am going to tell you how wrong I was to have these apprehensions. Nothing that I feared happened. Setting aside all my doubts about his ego, he gave a thoroughly professional background score, submitting himself to the film. After watching the movie with his score, I truly felt no one else could have given the level of music that he gave me for Nizhalkuthu. It was truly beautiful and did full justice to the picture" - thus spake Adoor.

Raaja's score was that majestic. Adoor recalls the superior artists who played for Raaja's orchestra. Can we ever forget the flute bits that Napoleon played for Muthu's character?

App can judge if the translation was correct :-)

How has your music evolved over time, and how did you incorporate various genres over time?

I always felt music to be universal and undifferentiated – Western classical, folk, Carnatic or Hindustani and so on. When I made my first album – “How to name it” – I tried to show that there was no differentiation between various genres. I tried to use Indian ragas as counterparts to Western compositions such as Bach’s.

People call this “fusion” but these are no two different things that are fused together. Music is universal and undifferentiated in my view.